همه چیز درباره استرالیا
استرالیا (به انگلیسی: Australia، /ɑ:ˈstreɪl.jə/[۱۴]) با نام رسمی قلمرو همسود استرالیا (به انگلیسی: Commonwealth of Australia) یک کشور فراقارهای است که از سرزمین اصلی قاره استرالیا، جزیره تاسمانی و جزایر کوچکتر متعددی تشکیل شدهاست. این کشور از نظر مساحت بزرگترین کشور اقیانوسیه و ششمین کشور بزرگ جهان است. جمعیت استرالیا نزدیک به ۲۶ میلیون نفر و مساحت آن ۷٬۶۱۷٬۹۳۰ کیلومتر مربع (۲٬۹۴۱٬۳۰۰ مایل مربع) میباشد. استرالیا کشوری با نرخ شهرنشینی بسیار بالا است و بیشتر شهرهای این کشور در ساحل شرقی متمرکز هستند. کانبرا پایتخت کشور است، در حالی که بزرگترین شهر سیدنی است و سایر مناطق کلانشهری مهم شامل ملبورن، بریزبن، پرث و آدلاید است.
بومیان استرالیا از حدود ۶۵۰۰۰ سال پیش، قبل از ورود اولین کاشفان هلندی در اوایل سده هفدهم، که آن را نیوهلند نامیده بودند، در این قاره ساکن بودند. در سال ۱۷۷۰، نیمه شرقی استرالیا توسط بریتانیای کبیر تسخیر شد. در زمان هجوم طلا در دهه ۱۸۵۰، بیشتر قاره توسط مهاجران اروپایی اکتشاف شد و پنج مستعمره دیگر تأسیس شد. در ۱ ژانویه ۱۹۰۱، شش مستعمره با هم متحد شدند و مشترک المنافع استرالیا را تشکیل دادند. استرالیا از آن زمان یک سیستم سیاسی لیبرال دموکراتیک باثبات را حفظ کردهاست که به عنوان یک سلطنت قانون اساسی پارلمانی فدرال عمل میکند که شامل شش ایالت و ده قلمرو است.
استرالیا قدیمیترین، مسطحترین، و خشکترین قاره مسکونی است، با کمترین خاک حاصلخیز. این کشور بسیار متنوع است و وسعت آن تنوع زیادی از مناظر و آب و هوا را به آن میدهد، با بیابانها در مرکز، جنگلهای بارانی استوایی در شمال شرقی و رشته کوهها در جنوب شرقی. استرالیا خشکترین قاره مسکونی در جهان است. ۷۰ درصد آن یا خشک یا نیمه خشک است. منطقه خشک به عنوان مناطقی تعریف میشود که میانگین بارندگی آنها ۲۵۰ میلیمتر یا کمتر است. منطقه نیمه خشک به عنوان مناطقی تعریف میشود که میانگین بارندگی آنها بین ۲۵۰–۳۵۰ میلیمتر است. موقعیت گرمسیری/نیمهگرمسیری استرالیا و آبهای سرد اقیانوس در کرانههای غربی، بیشتر غرب استرالیا را به بیابانی گرم و خشک تبدیل کردهاست که یکی از ویژگیهای بارز قسمت اعظم این قاره است. این آبهای سرد رطوبت کمی را برای سرزمین اصلی استرالیا تولید میکنند. ناحیه صحرای استرالیا موسوم به آوتبَک، ۷۰ درصد قاره استرالیا را پوشش میدهد.
استرالیا درآمد خود را از منابع مختلف، از جمله صادرات مرتبط با معدن، ارتباطات از راه دور، بانکداری، تولید و آموزش بینالمللی تولید میکند. استرالیا کشوری بسیار توسعه یافته و دارای دوازدهمین اقتصاد بزرگ جهان است. این کشور دارای یک اقتصاد پردرآمد است و دارای رتبه دهم درآمد سرانه در جهان است. استرالیا یک قدرت منطقهای است و سیزدهمین هزینه نظامی در جهان را دارد. مهاجران ۳۰ درصد از جمعیت کشور را تشکیل میدهند، که بالاترین نسبت در میان کشورهای اصلی غربی است. استرالیا با داشتن هشتمین شاخص توسعه انسانی و نهمین رتبه برتر دموکراسی در سطح جهان تا سال ۲۰۲۰، از نظر کیفیت زندگی، سلامت، آموزش، آزادی اقتصادی، آزادیهای مدنی، و حقوق سیاسی، با تمام موارد اصلی خود، رتبه بالایی دارد. این کشور عضو گروههای بینالمللی از جمله سازمان ملل متحد، G20، مشترک المنافع ملل، ANZUS, AUKUS, Five Eyes, Quad, OECD, WTO, APEC، مجمع جزایر اقیانوس آرام و جامعه اقیانوس آرام است. یکی از مهمترین کشورهای جهان و اقیانوسیه کشور استرالیا است.

ریشه نام
پس از ورود امپراتوری هلند به استرالیا، آبل تاسمان نام این سرزمین را هلند نو[۱۵] گذاشت.[۱۶] هلندیها خودشان علاقه چندانی به سکونت در هلند نو نشان ندادند و این سرزمین تا چندین دهه بعد دست نخورده باقی ماند.
بر پایه شواهد به جا ماند ه، حدود۶۵ تا ۸۰ هزار سال پیش نخستین انسانها وارد این سرزمین شدند.[۱۷] در آن هنگام گروهی از مردمان شکارچی جنوب آسیا، برای یافتن غذا و شکار، تدریجی شروع به مهاجرت به سرزمینهای جنوبیتر نمودند و از راه جزایر و کانالهایی که آسیا را به شمال استرالیا وارد میکند به شمال کوئینزلند وارد شدند و سپس با پراکنده شدن در سراسر استرالیا، قبایل مختلف بومیان استرالیا را بنیان نهادند. این مردمان، دهها هزار سال بدون ارتباط با سایر مناطق جهان در این سرزمین زیستهاند.
طبق تحقیقی که سال ۲۰۱۳ بر روی ژنهای دی ان ای بومیان استرالیایی انجام شد در حدود ۴۲۳۰ سال پیش گروهی از مهاجران از هند وارد استرالیا شدند. طبق این مطالعه ۱۱٪ دی ان ای بومیان استرالیا از این مهاجران هندی آمدهاست. در همین دوره نخستین فسیلهای دینگو (سگ وحشی استرالیا) کشف شده و این نشان میدهد که هندیها دینگو را با خود به این قاره آوردند. آنها همچنین ابزارهای سنگی جدیدی نیز با خود وارد استرالیا کردند.[۱۸]
پیشینه تاریخی تلاش برای دستیابی به سرزمینهای ناشناخته در جنوب خاوری آسیا و نیز اقیانوسیه به هزاره نخست پس از میلاد بازمیگردد. در این دوره هندیهای بودایی و هندو اقدام به استعمار جزیرههای اندونزی و فراتر از آن کردند و تا جزیره لومبوک هم پیش رفتند. اما با لشکرکشی مسلمانان به هند در سده پانزدهم میلادیپیش روی آنها در این منطقه هم متوقف شد. مهاجر نشینی در جزیرههای این منطقه از سوی چینیها در سده نهم میلادی آغاز شد. بازرگانان چینی در اوایل سده پانزدهم با سوماترا، جاوه و ماکاسار در سلبز داد و ستد میکرند. در نهایت این بازرگانان قایقهای بسیار بزرگ ماهیگیری خود را تا به کرانههای شمالی استرالیا گسیل داشتند. سر انجام در سال ۱۳۴۲ در نتیجه دگرگونی در حکومت پکن و روی کار آمدن گروهی که با بازرگانان خارجی مخالف بودند جلوی پیشرفت چینیها به دریاهای جنوب نیز گرفته شد.[۱۹]
نخستین بار هلندیها در سال ۱۶۰۶ میلادی شبه جزیره کیپ یورک (Cape York Peninsula) در شمال کوئینزلند را اکتشاف کردند و در دهههای بعد، بیشتر مناطق شمالی و غربی استرالیا را مشاهده و ثبت نمودند. آبل تاسمان هلندی نام این سرزمین را هلند نو[۱۵] گذاشت.[۱۶] هلندیها خود علاقه چندانی به سکونت در هلندنو نشان ندادند و این سرزمین تا چندین دهه بعد دست نخورده باقیماند.
در سال ۱۷۷۰ م. کاپیتان جیمز کوک دریانورد بریتانیایی، نواحی اطراف سیدنی در شرق استرالیا را اکتشاف و ثبت کرد. کاپیتان آرتور فیلیپ در ۱۸ ژوئیه ۱۷۸۸ با یازده کشتی و ۱۳۵۰ مسافر به حدود سیدنی رسید و ضمن اعلام این منطقه با نام نیو ساوت ولز به عنوان یکی از مستعمرههای بریتانیا، خود به فرمانداری آن برگزیده شد.[۲۰] بریتانیاییها در دید اول به استرالیا به عنوان سرزمینی دوردست و خشک برای تبعید محکومین و زندانیان نگاه میکردند. به همین دلیل بیشتر مسافران اولیه، به اجبار به منطقه ولز جنوبی تازه آمدند. اما ساکنان دیگر ایالتها بیشتر به اختیار خود به سرزمین تازه مهاجرت کردند.
در سال ۱۹۰۰ میلادی، ملکه ویکتوریا طی قانونی به استرالیا استقلال سیاسی اعطا کرد. استقلال کشور استرالیا بهطور رسمی در روز اول ژانویه ۱۹۰۱ اعلام شد و از این به بعد استرالیا به عنوان یک قلمرو همسود یا سرزمینی با حکومت مستقل اما در زمره کشورهای تحت حمایت بریتانیا درآمد. استرالیاییها از این روز به عنوان روز ملّی خود یاد میکنند.[۲۱] از سال ۱۹۰۱ تا سال ۱۹۲۷ که کانبرا ساخته شد، فدراسیون استرالیا، ملبورن را پایتخت موقت کشور قلمداد میکرد.
این کشور در جنگ جهانی اول به عنوان حامی بریتانیا جنگید و «ارتش مشترک استرالیا و نیوزلند» یا به اختصار روز اَنزَک در نبرد گالیپولی در ترکیه امروزی شرکت کرد. در مجموع بیش از شصت هزار استرالیایی در خلال جنگ جهانی اول کشته شدند.[۲۲] در جنگ جهانی دوم مناطقی از شمال و شرق این کشور توسط ژاپنیها بمباران شد و نیروهای آمریکایی در این کشور پیاده شدند. اما استرالیا از صدمات این جنگ به کنار ماند. طی قانونی در سال ۱۹۸۶ استرالیا بهطور رسمی دخالت پادشاهی متحده را در امور سیاسی و نظامی این کشور پایان داد، استرالیاییها در ۶ نوامبر ۱۹۹۹ با رأی اکثریت (۸۲٪ آرا) رأی به تحت قیمومیت بودن ملکه دادند تا همچنان ملکه انگلیس برایشان «فرماندار کل» تعیین کند.
جغرافیا


استرالیا یا اقیانوسیه با ۷/۶ میلیون کیلومتر مربع مساحت، کوچکترین قاره جهان بهشمار میرود.[۲۳] استرالیا سرزمینی تقریباً هموار است. ناحیه غربی آن را فلات غربی استرالیا و شرق آن را رشته کوه جداکننده تشکیل میدهد و بین این دو، سرزمین پست و همواری قرار گرفته که بیشتر آن خشک و خالی از سکنه است. بلندترین نقطه استرالیا قلهای در کوهستان برفی است که ۲۲۲۸ متر ارتفاع دارد و پستترین نقطه آن ۱۵- متر است که در دریاچه اِیر قرار دارد.[۲۴] بلندترین رودخانه استرالیا رود دارلینگ است که بیش از ۲۷۰۰ کیلومتر طول دارد. این رود با پیوستن به رود ماری که دومین رود بزرگ استرالیا است در نهایت در جنوب ویکتوریا به اقیانوس منجمد جنوبی میریزد.
استرالیا که همچون جزیرهای بزرگ در اقیانوس آرام واقع شده، از نظر زمینشناسی کهنترین خشکی جهان بهشمار میآید. استرالیا اقیانوس آرام جنوبی را از اقیانوس هند جدا میکند. درازای سرزمین اصلی از شمال تا جنوب ۳٬۱۳۵ کیلومتر و پهنای آن از شرق به غرب ۳٬۷۸۲ کیلومتر است. استرالیا ۲۵٬۷۶۰ کیلومتر مرز دارد که تماماً مرز آبی است.[۲۵] و بالغ بر ۴۰٪ از زمینهای این کشور تپه ماسهای است.[۲۶] کشور استرالیا با داشتن ۷۵۵ گونه متنوعترین کشور در جهان از لحاظ زیستبوم است.[۲۷]
تقسیمات کشوری
تقسیمات کشوری، سلسله مراتب اداری ـ سیاسی در تقسیم هر کشور به واحدهای کوچکتر، برای سهولت اداره آن و تأمین امنیت و بهبود اوضاع اجتماعی و اقتصادی است. تقسیمات کشوری استرالیا، حدنگاری (کاداستر) استرالیا به منظور شناسایی سرزمینها برای اطمینان از امنیت مالکیت زمین است. در اکثر ایالتهای استرالیا این تقسیمات شامل شهرستان و در برخی موارد پریش و یکصد (هاندرد) میباشد.
ایالتها و قلمروها
لازم است ذکر شود استرالیا پنجمین قاره ازنظر بزرگی است.
استرالیا از شش ایالت و دو سرزمین تشکیل شدهاست که اختیاراتشان کمتر از ایالتها است. ایالتهای استرالیا عبارتاند از:
- ایالت کوئینزلند (QLD) که مرکز آن بریزبن است.
- ایالت استرالیای جنوبی (SA) که مرکز آن آدلاید است.
- ایالت تاسمانی (TAS) که جزیرهای است در جنوب شرقی سرزمین اصلی و مرکز آن هوبارت است.
- ایالت ویکتوریا (VIC) که مرکز آن ملبورن است.
- ایالت استرالیای غربی (WA) که مرکز آن پرت است.
- ایالت نیو ساوت ولز (NSW) یا ولز جنوبی تازه که مرکز آن سیدنی است.
قلمروهای استرالیا عبارتاند از:
- قلمرو پایتختی استرالیا (ACT) شامل شهر کانبرا (پایتخت استرالیا) در ایالت نیو ساوت ولز.
- قلمرو سرزمین شمالی (NT) که مرکز شهر آن داروین است.
شهرها
پایتخت استرالیا شهر کانبرا است و از شهرهای استرالیا؛ سیدنی، ملبورن، بریزبن، پرت، آدلاید، و تانزویل جزو شهرهای مهم هستند. پایتخت استرالیا شهر کانبرا است، شهری که در آن مجلس کشور و خانه فرماندار کل قرار دارد. او به صورت تشریفاتی و به نمایندگی چارلز سوم ریاست دولت استرالیا را به عهده دارد. در عمل نخستوزیر منتخب در کنار دولت و مجلس اداره کشور را در دست دارند.
تحصیل و آموزش عالی
دانشگاههای استرالیا یکی از بهترین دانشگاههای جهان هستند و شمار زیادی از دانشجویان بینالمللی در آن تحصیل میکنند. در سال ۲۰۱۹ بیش از ۳۳۰ هزار دانشجوی بینالمللی در استرالیا تحصیل میکردند. بیشترین مراکز تجمع دانشجویان بینالمللی در شهرهای سیدنی، ملبورن و آدلاید هستند. هزینه تحصیل در استرالیا نسبت به کشورهای همرده خود یعنی بریتانیا و ایالات متحده آمریکا کمتر است. به دانشجویان خواهان تحصیل در استرالیا روادید SubClass 500 تعلق میگیرد.

استرالیا دارای ۳۷ دانشگاه با بودجه دولتی و سه دانشگاه خصوصی و همچنین تعدادی مؤسسه تخصصی دیگر است که دورههای مورد تأیید را در سطح آموزش عالی ارائه میدهند. OECD استرالیا را در میان گرانترین کشورها برای حضور در دانشگاه قرار میدهد. ۳۰٫۹ درصد از جمعیت استرالیا دارای مدرک تحصیلی دانشگاهی هستند که در میان بالاترین درصدها در جهان است.
انگلیسی زبان بودن، امن بودن و کیفیت آموزش بالا باعث محبوبیت این کشور در بین دانشجویان بینالمللی شدهاست. دانشجویان بینالمللی بسیاری در شهرهای ملبورن، سیدنی آدلاید و … در حال تحصیل هستند. اکثر دانشجویان بینالمللی از کشورهای چون چین، هند، کره، انگلستان، ایران، تایوان و … در این کشور مشغول به تحصیل هستند.
برگرفته و منبع: ویکیپدیا
